غریبآبادی در گفتوگو با با سایت رهبر انقلاب: تنها گزینه روی میز ایران، لغو عملی همه تحریمها و راستی آزمایی است
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۲۶۷۳۳
جمهوری اسلامی ایران که پس از نقض تعهدات برجامی از سوی سه کشور اروپایی و خروج آمریکا از برجام، مطابق بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام اقدام به کاهش تعهدات خود کرده بود، در این گفتوگوها تأکید دارد تا لغو عملی همهی تحریمها و انجام راستیآزمایی، به تعهدات سابق بازنخواهد گشت. پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR در گفتوگو با آقای کاظم غریبآبادی، سفیر و نمایندهی جمهوری اسلامی ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی و از اعضای هیئت مذاکرهکنندهی جمهوری اسلامی -که در مذاکرات وین حضور دارد- آخرین مواضع و مذاکرات جمهوری اسلامی ایران را بررسی می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خلاصهی حرف و موضع جمهوری اسلامی در قبال بازگشت آمریکا به برجام چیست؟
خلاصهی حرف و موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال بازگشت آمریکا به برجام این است که این جمهوری اسلامی ایران نبود که تعهداتش تحت برجام را نقض کرده باشد؛ ایران نهتنها به تمامی تعهداتش تحت برجام پایبند بود، بلکه این آمریکا بود که تعهداتش را نقض کرد و سیاست خصمانهای را علیه ملت ایران در پیش گرفت؛ چنانچه آمریکاییها قصد بازگشت به برجام را دارند، باید تمامی تحریمها را بهصورت عملی لغو کنند بهگونهای که جمهوری اسلامی ایران بتواند آنها را راستیآزمایی کند. درواقع رفع تحریم روی کاغذ آن هم بهصورت صوری برای ما مطرح نیست، بلکه مشاهدهی اثرات عملی رفع تحریمها، بسیار اساسی و کلیدی است. تنها در این صورت است که جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد به تعهدات خودش تحت برجام بازگردد.
دقیقاً در چه صورتی به تعهدات برجامی بازمیگردیم؟
جمهوری اسلامی ایران تنها در صورتی آمادگی دارد که به تعهدات برجامیاش بازگردد که اولاً، آمریکا تمامی تحریمها را بهصورت عملی، نه از روی کاغذ بردارد، ثانیاً، جمهوری اسلامی ایران لغو تحریمها و آثار لغو تحریمها را راستیآزمایی کند.
منظورمان از رفع تحریم، کدام تحریمهاست؟ تحریمهایی که ترامپ وضع کرد یا تحریمهایی که در برجام بود؟
تحریمهایی که باید برداشته شود، کاملاً مشخص است. اولاً، تمامی تحریمهایی که برابر برجام لغو شد، ولی دولت آمریکا مجدداً آنها را اعمال کرد، باید لغو شود. ثانیاً، دولت ترامپ برخی تحریمهای جدیدی را علاوه بر تحریمهایی که تحت برجام لغو شده بود، وضع کرد. این تحریمها هم باید لغو شود. ثالثاً، تحریمهایی هست که به بهانههای غیرهستهای وضع شد. این تحریمها هم باید بهصورت کامل رفع شود.
این موضوع بهصورت شفاف در گفتوگوها از جمله در کمیسیون مشترک برجام از سوی جمهوری اسلامی ایران اعلامشده که باید تمامی این تحریمها لغو شود.
اگر رئیسجمهور آمریکا فرمان لغو تحریمها را امضاء کند، آیا ممکن است در عمل هم لغو شود؟ در چه صورتی میتوان از لغوشدن تحریمهای نفتی و بانکی مطمئن شد؟
برای ما هم اینگونه نیست که مثلاً رئیسجمهور آمریکا برخی فرمانهای اجرایی را برای لغو تحریمها امضاء کند تا این اطمینان برای ما حاصل شود که تحریمها واقعاً رفع شدهاند. تحریمها نه روی کاغذ، بلکه باید بهصورت عملی لغو شود. به همین دلیل است که رهبر انقلاب نیز بحث راستیآزمایی لغو تحریمها را مطرح کردند و تبدیل به سیاست جمهوری اسلامی ایران شد و در گفتوگوهای مختلف هم منعکسشده و مورد تأکید قرارگرفته و پیگیری میشود.
امّا مفهوم راستیآزمایی این است که مثلاً جمهوری اسلامی باید در حوزهی فروش نفت بتواند قراردادهای نفتیاش را منعقد و نفتش را صادر کند و منابع مالی درآمدش را از طریق کانالهای بانکی به داخل منتقل کند و یا مصارف دیگری را برای آن در نظر بگیرد. یا در حوزهی بانکی بتواند تراکنشهای مالیاش را از کانالهای مالی مختلف انجام بدهد. تنها در این صورت است که میتوان اطمینان حاصل کرد که لغو تحریمها دارای اثرات عملی است.
با توجه به اینکه رفع عملی تحریمها زمانبر خواهد بود، ولی بازگشت به تعهدات برجامی در کوتاهمدت اتفاق میافتد. پس، همزمانی اقدام ایران و آمریکا بهمعنی پیشدستی ماست، ولی ممکن است آمریکا دوباره خلف وعده کند. با توجه به این مسئله چه تدبیری باید در نظر گرفت که اجازهی خلف وعدهی دوباره به آمریکا ندهیم؟
در مورد اتخاذ برخی تدابیر برای جلوگیری از احتمال خلف وعدهی آمریکا هم همانگونه که سیاست جمهوری اسلامی ایران است، اولاً، باید آمریکا تمامی تحریمها را لغو کند و بعد از راستیآزمایی، جمهوری اسلامی ایران به تعهدات برجامی خودش بازخواهد گشت. ثانیاً، اگر آمریکا بخواهد مدتی بعد از بازگشت به برجام خلف وعدهای هم داشته باشد، این موضوعی است که الآن در گفتوگوها طرحشده و در حال بررسی است که باید چه اقداماتی در حوزهی تعهدات فنی ایران انجام شود و چگونه این تعهدات انجام شود که اگر احتمالاً یکی از طرفها خلف وعدهای داشت و یا متعاقباً و بعداً به تعهداتش عمل نکرد، اینگونه نباشد که فقط جمهوری اسلامی ایران از قبل به تعهداتش عمل کرده باشد. این موضوعی است که کاملاً تحت بررسیهای فنی است و گزینههای مختلفی هم مطرح شده است.
عدهای موضوع اقدام گامبهگام را مطرح کردهاند. آیا در مورد این راهحل هم بحثی شده است؟
موضوع گامبهگام بههیچوجه در گفتوگوها و مذاکرات مدنظر نیست و مطرح هم نشده است. آنچه که از سوی جمهوری اسلامی ایران برای دستورکار گفتوگوها مطرحشده و از سوی کمیسیون مشترک برجام در حال پیگیری است، بازگشت تمامی طرفها همچنین آمریکا بهصورت کامل و مؤثر به تعهدات برجامی خودشان است؛ یعنی همان هدف نهایی که در توافق هستهای درجشده مدنظر است، نه اینکه اقدامات گامبهگام مورد بحث، بررسی و تفاهم قرار بگیرد.
میدانیم که دشمنی آمریکا با ما خیلی گستردهتر از مسئلهی هستهای است. همچنین تنها سلاح آمریکا علیه ما هم تحریم است. به نظر شما آمریکا این سلاح را زمین خواهد گذاشت؟
ما هیچ اعتمادی به آمریکا نداریم و هرگونه ترتیباتی با درنظرداشتن این اصل صورت میگیرد. اوّلاً، آمریکا همواره از ابزار تحریم برای حصول و اهداف سیاست خارجی خود نهتنها علیه جمهوری اسلامی ایران، بلکه علیه طیف وسیعی از کشورها -بیش از ۳۵ کشور- استفاده کرده و میکند. طبیعتاً، این سیاست کاملاً مغایر با حقوق بینالملل و منشور ملل متحد است.
ثانیاً، سیاست فشار حداکثری که در اثر اعمال تحریمها از سوی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران در پیش گرفته شد، سیاستی کاملاً شکستخورده است. خود آمریکاییها هم بهصراحت اذعان کردند که این سیاست موفق نبوده است؛ حتی در سطح وسیعتر هم کارشناسان برجستهی بینالمللی عمدتاً اذعان کردهاند که تحریمها نهتنها علیه ایران، بلکه بهصورت کلی تحریمهای یکجانبهی آمریکا علیه بسیاری از کشورها قرین با موفقیت نبوده و آمریکا ضرورتاً به اهدافش دست پیدا نکرده است.
ثالثاً، ما هم باید تلاشهای وافری را انجام بدهیم تا بتوانیم این ابزار را از دست آمریکا بگیریم. یک راه مهم آن همان فرمایش رهبر انقلاب مبنی بر خنثیسازی تحریمها، تقویت ظرفیتهای اقتصادی و اتکای به ظرفیتهای داخلی است. البته، در حوزهی رفع تحریم تلاشهای دیپلماتیک صورت خواهد گرفت، ولی در حوزهی خنثیسازی تحریم هم باید سرمایهگذاری بسیار عظیمی انجام شود؛ در این صورت آمریکا دیگر نمیتواند به تحریمها بهعنوان ابزار فشار علیه ایران امیدی داشته باشد.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۲۶۷۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشنهاد گروگان سابق آمریکایی در خصوص جنگ ایران و اسرائیل
جان لیمبرت، گروگان سابق سفارت آمریکا در تهران در مطلبی با اشاره به سطح تنشها بین ایران و آمریکا بر لزوم گفتگو بین طرفین تاکید کرد و گفت که صحبت با ایران سخت خواهد بود؛ اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ جان لیمبرت، دیپلمات پیشین آمریکایی در مطلبی برای اندیشکده ریسپانسیبل استیت کرفت نوشت، برای چندمین بار، ایالات متحده و ایران به یک جنگ آشکار نزدیک شده اند که هیچ یک از طرفین آن را نمیخواهند. بر اساس این گزارش، اخیرا اسرائیلیها به ساختمانی در محوطه کنسولگری ایران در دمشق حمله کردند که منجر به شهادت هفت مستشار نظامی ایران شد.
در مقابل ایرانیها به این نقض اماکن دیپلماتیک اعتراض کرده و با پرتاب صدها پهپاد و موشک جنگی به سمت اسرائیل به آن پاسخ دادند. در این بین آمریکا با هشدارهای فراوان به رهگیری آنها کمک کرد. اسرائیلیها برای نشان دادن توانایی خود، دست به یک حمله متقابل زدند. به نظر میرسد که این مبادله تا دور بعدی فعلا پایان یافته است.
دیر یا زود، اگر آمریکا و جمهوری اسلامی میخواهند از این درگیری باخت-باخت اجتناب کنند، باید شروع به گفتگو کنند. ۴۵سال اتهام و نکوهش از سمت دو طرف، دستاوردی برایشان به ارمغان نیاورده است. همچنین برای دولتهای متوالی ایالات متحده، ایران همچنان معما است و معما باقی خواهد ماند.
با الهام از تروتسکی میتوان گفت «شما ممکن است کاری با ایران نداشته باشید. اما ایران با شما کار دارد.» برای ایران، آمریکا یک مشغله ذهنی باقی میماند. جمهوری اسلامی ایران نیز نشان داده که بعد از چهل و پنج سال جایگاه خود را حفظ کرده است. حال این پرسش مطرح میشود که چرا باید با جمهوری اسلامی صحبت کنیم، در حالی که اصل سیاست جمهوری اسلامی به قول یکی از مقامات ایرانی «مخالفت با آمریکا» است؟
جان لیمبرت ادامه میدهد: «ما باید صحبت کنیم، زیرا صحبت کردن (و گوش دادن) به دشمن به معنای تامین منافع ملی ما از طریق برقراری ارتباط است. حرف زدن هرگز به معنای تایید یا حمایت نیست.» تا امروز که دو طرف با هم صحبت نکرده اند، چه اتفاقی افتاده است؟ یا به عنوان مثال وقتی نمایندگان جمهوری اسلامی در جلسات از ملاقات حضوری با همتایان آمریکایی خود اجتناب میکنند، چه اتفاقی میافتد؟
هر گاه دو طرف، همسایه ها، اقوام، کشورها به هر دلیلی نتوانند با هم صحبت کنند، هر یک از طرفین برای دیگری به طور همزمان تبدیل به مافوق بشر میشوند که قادر به هر کاری است. در این صورت، یک ایران مافوق بشر میتواند در عرض چند هفته سلاح هستهای بسازد و تحویل دهد، نیروهای محور مقاومت را برای انجام ماموریت هایش در هر جایی تقویت و امپراتوریهای قدرتمند ایرانی دوران یونان و روم را بازسازی کند.
از سوی دیگر، ایالات متحده مافوق بشر نیز میتواند سیاست مداخله در رویدادهای ایران را به شکل دیگری ادامه دهد. در یک سطح، سیاستمداران تهران و واشنگتن به دنبال اجتناب از جنگ ایران و آمریکا هستند. ایران نمیخواهد جنگ بزرگ، اوضاع را در این کشور بههم ریزد و در واشنگتن، هر دو رئیس جمهور دموکرات و جمهوری خواه میدانستند که «جنگ احمقانه دیگر» در خاورمیانه یک بازنده سیاسی به همراه دارد.
در سال ۲۰۱۶، ترامپ در برابر چنین جنگهایی مقاومت کرد و پیام او قدرتمند بود. اگرچه او به طرز احمقانهای توافق هستهای ایران را رها کرد و تهدیدی عجیب برای زدن «۵۲ مکان تاریخی» در ایران مطرح کرد، اما به وضوح شکی برای پرهیز از جنگ نداشت. زمانی که مشاور امنیت ملیاش او را به سمت رویارویی سوق داد، وی را اخراج کرد.
آیا نخست وزیر بنیامین نتانیاهو میخواهد ایالات متحده را وارد جنگ با ایران کند؟ به نظر میرسد که او در پی حفظ خود در قدرت است. جنگها اغلب با بیان اینکه هر دو طرف خواهان صلح هستند، آغاز میشود. اما محاسبات نادرست یا دست کم گرفتن طرف مقابل و اقدامات شخص ثالث میتواند کشوری را به سمتی سوق دهد که خود میداند ویرانگر است. لیمبرت در نهایت تاکید کرد که صحبت با جمهوری اسلامی سخت خواهد بود، اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.